Śpiewał także w chórze Filharmonii Narodowej. W 1906 r. założył – istniejący do dziś – Chór Lachmana, który później zmienił swoją nazwę na „Harfa”. Chórem tym kierował do 1958 r. Był też wykładowcą w liceach społecznych, dyrygował wieloma chórami, w tym Filharmonii i Opery Warszawskiej. Miejsca Pamięci Narodowej - wykaz wi ę ź ni ó w straconych przez aparat przemocy systemu totalitarnego w latach 1944 - 1956 Niektóre Miejsca Pamięci Narodowej tortur, cierpie ń i umierania wi ę ź niów zam ę czonych, zmarłych i straconych przez aparat Karty Miejsca Pamięci Narodowej Państwowej Służby Ochrony Zabytków O/Woj w Lublinie. Osobom zainteresowanym historią grobowca polecam także następujące publikacje: - A. Gzella, „Pamiętamy o bohaterach Powstania Styczniowego 1863 r.”, Lublin 2003; - oprac. A. Gzella, „Nad grobowcem bohaterów 1863 r.”, Lublin 2005. 1943 (80 lat temu) W Warszawie Niemcy aresztowali 53 kobiety członkinie Organizacji Małego Sabotażu Wawer. Zatrzymań dokonano równocześnie w różnych lokalach na terenie całego miasta. Wszystkie kobiety wywieziono i osadzono w areszcie na ulicy Pawiej. Jedną z aresztowanych była Anna Smoleńska autorka znaku Polski Walczącej. Borzęcin Duży – Miejsce Pamięci 1939-1944 Wysoki krzyż góruje nad miejscem pamięci narodowej. Po obu stronach głównej tablicy umieszczono tablice informacyjne: jedna informuje o wydarzeniach wojennych a druga o pradawnej historii tego miejsca (cmentarzysko prasłowiańskie i średniowieczne, miejsce pierwszego, drewnianego kościoła). Cmentarz Miejski w Płocku – cmentarz założony w 1876 jako przedłużenie (założonego w 1780) cmentarza starego. Należy do parafii św. Bartłomieja, zajmuje powierzchnię 6,11 ha, ograniczoną ulicami Kobylińskiego, Miodową i Łukasiewicza. Cmentarz jest ogrodzony, zadbany. Grzebania zmarłych zaprzestano 31 stycznia 1974 roku. Pomniki w Nysie. Pomnik Józefa Piłsudskiego. Ławeczka Jerzego Kozarzewskiego ps. „Konrad”. Tablica upamiętniająca żołnierzy walczących o niepodległość Ojczyzny. Pomnik upamiętniający pomordowanych przez ukraińskich nacjonalistów. Mogiły nieznanych żołnierzy Wojska Polskiego. 3. W południowej kruchcie bazyliki katedralnej przy ul. Farnej widnieje tablica z czarnego marmuru upamiętniająca powstańców wielkopolskich i wkroczenie 20 I 1920 r. wojsk polskich do Bydgoszczy. Ufundowali ją w 1978 r. uczestnicy walk, a zaprojektował Alfons Szumiński. 4. Wśród tablic umieszczonych na frontowej ścianie budynku MIEJSCA PAMIĘCI NARODOWEJ II WOJNY ŚWIATOWEJ – apel i złożenie kwiatów przez szkoły – opiekunów Miejsc Pamięci Narodowej. 3 września 2019 rokuDiecezja Płocka (Muzeum Diecezjalne) 17.00 – wykłady poświęcone tematyce zabytków z terenów Płocka zagrabionych w czasie II wojny światowej i ich odzyskanie po wojnie: • Ks. specyficznego miejsca pamięci. Praca stanowi ważny wkład w dotychczasową wiedzę o sposobie działania propagandy w okresie PRL, a jednocześnie podejmuje wiele zagadnień stawianych w literaturze przedmiotu w związku z Westerplatte, pokazując zakres mistyfikacji w dotychczasowych opracowaniach na ten temat. Wypracowany model analizy IGv4. Śladami Zbrodni Projekt ma na celu sporządzenie dokumentacji fotograficznej, filmowej obiektów wykorzystywanych przez „bezpiekę” – tj. siedzib urzędów bezpieczeństwa (powiatowych i wojewódzkich), aresztów, więzień, zidentyfikowanych miejsc zbrodni popełnionych przez: funkcjonariuszy UBP, Informację Wojskową, MO, KBW, ORMO, agenturę resortu bezpieczeństwa, ludowe WP - np. miejsc egzekucji. więcej O odnalezieniu masowych grobów w lesie białuckim (koło miejscowości Białuty) poinformował na miejscu dr Karol Nawrocki, prezes Instytutu Pamięci Narodowej: „Dokonano tu przerażającego porzucenia szczątków ludzkich, w większości ofiar obozu KL Soldau. Robiono to, aby by nikt nie poniósł odpowiedzialności za zbrodnie niemieckich nazistów. To się nie udało, bo Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu z pełną determinacją poszukuje ofiar i bohaterów II wojny światowej. IPN nigdy nie pozwoli na to, by choć jedna ofiara została zapomniana” – podkreślił Nawrocki. Zapowiedział też zbadanie kolejnych sześciu miejsc, w których mogą znajdować się podobne groby. Niemcy, którzy nie chcieli, aby ktoś odnalazł szczątki zamęczonych i zabitych w obozie ludzi, palili ich ciała, a nawet mielili prochy, a na popiołach ludzkich sadzili las. Zwłoki przed spaleniem były okradane. W lesie białuckim odnaleziono 17,5 tony prochów ludzkich, co można przypuszczalnie określić na 8 tysięcy ofiar. Jeden z masowych grobów miał 28 metrów długości, a drugi 12 metrów, jamy miały głębokość około 3 metrów. W jamach grobowych w lesie białuckim archeolodzy znaleźli kilkaset artefaktów, na przykład guziki, szkaplerze i krzyżyki. W obozie Działdowie zginęli dwaj pasterze Kościoła płockiego. Abp Antoni J. Nowowiejski, biskup płocki oraz bp Leon Wetmański, jego sufragan zostali aresztowani przez Niemców w 1940 r. Od 28 lutego 1940 r. do 6 marca 1941 r. byli internowani w Słupnie koło Płocka, następnie więzieni w piwnicy budynku obecnego ratusza w Płocku, a później w hitlerowskim obozie w Działdowie. Abp Nowowiejski zmarł śmiercią męczeńską prawdopodobnie 28 maja 1941 roku, mając 83 lata, 60 lat kapłaństwa i 33 lata biskupstwa. Bp Wetmański zginął prawdopodobnie 10 października 1941 roku, mając 55 lat, 29 lat kapłaństwa i 13 lat biskupstwa. Do dziś nie ustalono miejsca, gdzie mogłyby znajdować się ich szczątki. 13 czerwca 1999 r. w Warszawie papież Jan Paweł II ogłosił obu biskupów Kościoła płockiego błogosławionymi, a abp. Nowowiejskiego postawił na czele 108 beatyfikowanych wtedy męczenników II wojny światowej. Abp Nowowiejski jest patronem Akcji Katolickiej Diecezji Płockiej. W obozie w Działdowie z wycieńczenia zmarła także w 1941 roku bł. s. Maria Teresa od Dzieciątka Jezus (Mieczysława Kowalska), klaryska kapucynka z klasztoru w Przasnyszu, beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II w 1999 roku, również znajdując się w gronie 108. Męczenników II wojny światowej. Płoccy biskupi męczennicy nie mają swojego grobu. Na początku grudnia 2018 roku biskup pomocniczy Mirosław Milewski poświęcił w sanktuarium Błogosławionych Męczenników w Działdowie symboliczny grób hierarchów. O upamiętnienie miejsca ich kaźni od wielu lat stara się Teresa Krowicka (ur. 1937) z Płocka, która jako dziecko była więźniem niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Soldau (Działdowo). Jest żywym świadkiem historii tamtych dramatycznych czasów i miejsca martyrologii Polaków i duchowieństwa polskiego. Wielokrotnie była zapraszana do szkół, aby opowiadać młodemu pokoleniu o trudnej historii Polski. Inicjuje też pielgrzymki, w tym młodych ludzi, do KL Soldau. Od lat jest zaangażowana w przekazywanie prawdy historycznej o obozie, starała się o to, aby Instytut Pamięci Narodowej poszukiwał prochów ludzi zamordowanych przez Niemców. Przyczyniła się do tego, że po wielu latach starań rozpoczęto tam remont jedynego budynku, pozostałego po KL Soldau. „W czwartym roku życia wraz z rodzicami i czwórką rodzeństwa przez pięć tygodni życia w obozie hitlerowskim doświadczyłam nieopisanej przemocy, wielkiego głodu, karmienia lurą i paraliżującego strachu, którego źródłem było bicie i rozstrzeliwanie ludzi, szczucie ich psami, torturowanie i znęcanie się nad nimi. Tam też po raz pierwszy w życiu dowiedziałam się, kto to jest święty: byłam świadkiem katowania uwięzionego księdza arcybiskupa Antoniego Juliana Nowowiejskiego. Wówczas moja mama powiedziała mi, że arcybiskup to jest «święty, który chodzi po ziemi»” – opowiada świadek tamtych czasów. Za swoją działalność, a także wieloletnią pracę dla Kościoła płockiego, w tym parafii katedralnej Teresa Krowicka w roku 2021 otrzymała nagrodę „Świadek Wiary”, przyznawaną przez Kapitułę pw. św. Michała Archanioła w Płocku, a w 2022 roku – krzyż „Pro Eccelsia et Pontifice” od papieża Franciszka. Obóz KL Soldau powstał w 1939 roku w celu eksterminacji polskiej inteligencji i duchowieństwa. Przeprowadzono w nim też akcję T4, polegającą na eliminacji osób umysłowo chorych, także Niemców. Nie wiadomo jeszcze dokładnie, ile osób zostało zamordowanych w Działdowie. Kompleks obozowy zlokalizowano w koszarach III Batalionu 32. Pułku Piechoty Wojska Polskiego, budynki usytuowane były w odległości 500 m od centrum miasta i zaledwie około 50 m od dworca kolejowego. Obecnie na terenie po KL Soldau prowadzone są prace remontowe. eg / Płock, Działdowo Wiadomości Osada w Biskupinie, tężnie w Ciechocinku, kopalnia soli w Wieliczce, Jasna Góra w Częstochowie, stocznia w Gdańsku, zamek w Malborku, historyczny zespół miasta w Warszawie... A także Wzgórze Tumskie, jako pomnik historii. Jak dotąd status przyznano ponad stu obiektom w Polsce. To najwyższa ranga, ustanawiana przez prezydenta kraju w specjalnym rozporządzeniu na wniosek Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Osada w Biskupinie, tężnie w Ciechocinku, kopalnia soli w Wieliczce, Jasna Góra w Częstochowie, stocznia w Gdańsku, zamek w Malborku, historyczny zespół miasta w Warszawie... A także Wzgórze Tumskie, jako pomnik historii. Jak dotąd status przyznano ponad stu obiektom w Polsce. To najwyższa ranga, ustanawiana przez prezydenta kraju w specjalnym rozporządzeniu na wniosek Ministra Kultury i Dziedzictwa niesamowite i ważne miejsca w Polsce i wyjątkowa seria, która przedstawia te poszczególne lokalizacje widzom programu TVP Kultura. Podąża z kamerą szlakiem niezwykłych miejsc - zabytków o szczególnym znaczeniu dla naszego września 2019 r. była 25. rocznica wpisania pierwszych piętnastu obiektów na listę pomników historii. Tego dnia rozpoczęto emisję serii filmów „Szlakiem miejsc niezwykłych – Pomniki Historii”. Wstępnie zaplanowano 22 odcinki. Twórcy serii odwiedzili tak wyjątkowe i warte zobaczenia miejsca jak uzdrowisko z zespołem tężni w Ciechocinku, stadnina koni w Janowie Podlaskim, zespoły klasztorne i opactwa na Świętym Krzyżu i w Tyńcu, zespoły architektoniczne i staromiejskie, jak Sandomierz czy Stary Sącz, a także liczne obiekty sakralne, zamkowe i parkowe w Białymstoku, Brzegu, Jaworze, Koszutach, Kwidzynie, Lidzbarku Warmińskim, Oleśnie, Nieborowie, Pułtusku, Rogalinie, Szalowej i Wiślicy, Wzgórze Tumskie w Płocku. - W kolejnym odcinku będziemy sprawdzać, czego o naszej przeszłości możemy się dowiedzieć w takim miejscu jak Płock. Płock należy do najstarszych i najważniejszych ośrodków miejskich w Polsce określanych w XI w. przez Galla Anonima jako: sedes regni principalis, czyli ośrodki, w których rezydowali władcy. Czas szczególnego znaczenia Płocka przypadł na rządy Władysława I Hermana oraz jego synów Zbigniewa i Bolesława III Krzywoustego. Gród stał się wówczas główną rezydencją monarszą w kraju, jednocześnie miejscem fundacji książęcych i kościelnych, a katedra płocka nekropolią władców. Po podziale dzielnicowym dokonanym testamentem Krzywoustego, Płock utrzymał się jako stolica Mazowsza - księstwa dzielnicowego i miejsce wiecznego spoczynku kolejnych książąt wyreżyserował Tomasz Drozdowicz. Emisja 24 listopada o godz. Film powstał przy współpracy Narodowego Instytutu Dziedzictwa i TVP Kultura. Potrwa krótko - 7 minut. Gdyby ktoś był zainteresowany wcześniejszymi odcinkami serii, można je obejrzeć na plalformie Historii to jedna z pięciu form ochrony zabytków wymienionych w ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z 2003 r. Pomniki Historii ustanawiane są od 1994 r. Do dziś to najwyższe wyróżnienie nadano 105 zabytkom. Z każdym rokiem lista staje się dłuższa. Znajdują się na niej obiekty o szczególnych wartościach materialnych i niematerialnych oraz znaczeniu dla dziedzictwa kulturowego naszego kraju. Do elitarnego grona pomników historii mogą dołączać obiekty architektoniczne, krajobrazy kulturowe, układy urbanistyczne lub ruralistyczne, zabytki techniki, obiekty budownictwa obronnego, parki i ogrody, cmentarze, miejsca pamięci najważniejszych wydarzeń lub postaci historycznych oraz stanowiska archeologiczne.